Στις 27-29 Μαϊου 2011 θα πραγματοποιηθεί στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο το 7ο Παιδοψυχιατρικό Συνέδριο. Το “Εν Δυνάμει” θα παρευρεθεί με αναρτημένες ανακοίνωσεις με θέματα την πατρική επιλόχειο κατάθλιψη και τις ιστοσελίδες Pro-Anorexia στο Ιντερνετ.
Πατρική επιλόχειος κατάθλιψη:
Πρόσφατες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρώπη και την Αμερική καταδεικνύουν ότι το ζήτημα της πατρικής επιλόχειας κατάθλιψης είναι ένα φαινόμενο που χρίζει ιδιαίτερης προσοχής και φροντίδας, καθότι γίνεται όλο και πιο ορατό στη σύγχρονη εποχή, τόσο στα γραφεία των κλινικών ψυχολόγων όσο και στο διαδίκτυο, όπου συναντούμε πολλές ιστοσελίδες και φόρουμ συζήτησης και αλληλοϋποστήριξης που αναφέρονται στις δυσκολίες των νέων πατεράδων. Μέσα από την παρουσίαση ενός κλινικού περιστατικού, θα καταδείξουμε με ποιο τρόπο εμφανίζεται η πατρική επιλόχειος κατάθλιψη και πώς συσχετίζεται με τη μητρική επιλόχειο. Θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε τις αιτίες σε σχέση με το σύγχρονο ρόλο του πατέρα που (επιθυμεί να) συμμετέχει στην καθημερινή φροντίδα του νεογέννητου παιδιού του. Ακόμα και αν αυτό το φαινόμενο προϋπάρχει, έχει παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα «βουβό», καθώς σπάνια ένας πατέρας θα ζητήσει βοήθεια την περίοδο που νιώθει ότι η μητέρα και το βρέφος είναι τόσο ευάλωτοι και άρα εκείνος χρειάζεται να παραμένει δυνατός και ψύχραιμος. Αν σύμφωνα με τις έρευνες τουλάχιστον το 10% των νέων μπαμπάδων εμφανίζουν κάποια μορφή κατάθλιψης λίγο πριν και κυρίως μετά τη γέννηση του παιδιού τους, ένας στους 4 άνδρες ενδέχεται να εμφανίσει κατάθλιψη μέσα στον πρώτο χρόνο από τη γέννηση του παιδιού. Οι περισσότερες όμως από αυτές τις περιπτώσεις περνάνε γενικά απαρατήρητες, χωρίς να διαγνωστούν ποτέ, παρόλο που μπορεί να έχουν γενικότερη επίπτωση στον ψυχισμό, τη συμπεριφορά και την ανάπτυξη των παιδιών.
Ιστοσελίδες Pro-Anorexia στο Ιντερνετ:
Στο διαδίκτυο παρουσιάζεται μια αρκετά εκτενής κοινότητα εφήβων και νέων γυναικών που υπερασπίζονται την 
ανορεξία ως «στυλ ζωής» αρνούμενες την παθολογική της διάσταση. Λειτουργούν ιστοσελίδες και φόρουμ όπου αναρτούν φωτογραφίες αποστεωμένων μοντέλων, ως πηγή έμπνευσης, ανταλλάσσουν συμβουλές για απώλεια βάρους και μοιράζονται τις ανησυχίες τους.
Καθώς οι πάσχουσες μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα έχοντας διαθέσιμα όλα τα μέσα της τεχνολογίας, ξεδιπλώνουν την αισθητική απεικόνιση του ψυχικού τους κόσμου. Εκτός από τις φωτογραφίες αδύνατων κορμιών, κυριαρχεί μια σκοτεινή παραμυθένια ατμόσφαιρα (νεράιδες και ξωτικά), το μαύρο χρώμα, ποίηση καθώς και γράμματα που υποτίθεται ότι η Ανορεξία απευθύνει στην ασθενή. Σε αυτά η ανορεξία και η Βουλιμία προσωποποιούνται. Ονομάζονται Ana και Mia. Η Ana «είναι η μόνη τους φίλη, το στήριγμά τους», που απαιτεί ωστόσο την απόλυτη υποταγή τους. Μια μητρική φιγούρα, προβολή ενός εξαιρετικά αυστηρού υπερεγώ που προσφέρει αποδοχή με αντάλλαγμα την ίδια τη ζωή τους. Αποτυπώνεται γλαφυρά η αμφιθυμία ανάμεσα στο καταθλιπτικό στοιχείο και την παντοδυναμία της νηστείας.
Οι ιστοσελίδες αυτές μας παρέχουν μια αξιοποιήσιμη για κλινικά συμπεράσματα εικόνα της ανορεξίας, εκτός του κλινικού πλαισίου, μέσα από τις φαντασιώσεις των δημιουργών τους και σε διάλογο της ασθένειας με τα κοινωνικά πρότυπα της ομορφιάς. Αξιοποιούν δε ένα μέσο που, όπως και το «ιδανικό» της ανορεξίας, επιτρέπει την ύπαρξη χωρίς σώμα.
πληροφορίες για το συνέδριο: http://www.themateam.gr/paido2011